به طور کلی، ناشنوایی یا کم شنوایی بر اساس اینکه کدام بخش از گوش آسیب دیده است، به سه نوع اصلی تقسیم می‌شود :

۱. کم شنوایی انتقالی یا هدایتی (Conductive Hearing Loss)
کجای گوش مشکل دارد؟
در این نوع کم شنوایی، مشکل در بخش‌های گوش خارجی یا گوش میانی است. یعنی مسیر انتقال صدا به گوش داخلی مسدود شده یا دچار مشکل است.
علت چیست؟
دلایل این نوع کم شنوایی معمولاً مواردی مانند:
تجمع زیاد جرم (موم) گوش
عفونت گوش میانی و جمع شدن مایع پشت پرده گوش
پارگی یا سوراخ شدن پرده صماخ
مشکل در استخوانچه‌های گوش میانی (چکشی، سندانی و رکابی)
ویژگی آن چیست؟
اغلب قابل درمان است و ممکن است با دارو یا جراحی برطرف شود.

۲. کم شنوایی حسی-عصبی (Sensorineural Hearing Loss)
کجای گوش مشکل دارد؟
این شایع‌ترین نوع کم شنوایی است و مشکل در گوش داخلی (حلزون گوش) یا عصب شنوایی است.
علت چیست؟
این نوع کم شنوایی معمولاً برگشت‌ناپذیر است و دلایل آن شامل موارد زیر می‌شود :
بالا رفتن سن (مهم‌ترین دلیل)
قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض صداهای بلند (مانند صدای کارخانه یا موسیقی با ولوم بالا)
آسیب‌های وارده به سر
بیماری‌های خاص (مانند منییر)
برخی داروهای خاص
ویژگی آن چیست؟
در این نوع کم شنوایی، صداها شنیده می‌شوند اما ممکن است وضوح خود را از دست بدهند. اغلب با استفاده از سمعک یا کاشت حلزون می‌توان آن را مدیریت کرد.

۳. کم شنوایی مختلط یا ترکیبی (Mixed Hearing Loss)
کجای گوش مشکل دارد؟
همان‌طور که از نامش پیداست، این نوع ترکیبی از دو نوع بالاست. یعنی هم در بخش انتقال صدا (گوش خارجی و میانی) و هم در بخش حسی- عصبی (گوش داخلی و عصب شنوایی) مشکل وجود دارد. علت چیست؟  ممکن است در ابتدا فرد دچار کم شنوایی انتقالی شده و به مرور زمان و به دلایل دیگر، کم شنوایی حسی- عصبی نیز به آن اضافه شود.
ویژگی آن چیست؟
درمان آن بستگی به این دارد که کدام بخش از مشکل شدیدتر باشد و ممکن است ترکیبی از جراحی، دارو و استفاده از سمعک باشد .

دسته‌بندی‌هایی که قبلاً گفتیم، بر اساس محل آسیب در گوش بود. اما می‌توان کم شنوایی را بر اساس معیارهای دیگری مثل زمان شروع، سرعت پیشرفت یا شدت آن هم دسته‌بندی کرد.
در ادامه به چند نوع دیگر از کم شنوایی اشاره می‌کنیم :

کم شنوایی پیشرونده (Progressive Hearing Loss)
در این حالت، شنوایی فرد به مرور زمان و به تدریج بدتر می‌شود. یعنی ممکن است فرد در ابتدا متوجه آن نشود و با گذشت چند سال، کم‌کم احساس کند که صداها را ضعیف‌تر می‌شنود.
دلایل: این نوع کم شنوایی می‌تواند به دلیل افزایش سن، یک بیماری خاص یا قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض سر و صدا باشد.

کم شنوایی ناگهانی (Sudden Hearing Loss)
این نوع نقطه مقابل کم شنوایی پیشرونده است. در این حالت، شنوایی به طور ناگهانی و معمولاً در کمتر از ۷۲ ساعت کاهش می‌یابد. این یک وضعیت اورژانسی محسوب می‌شود و فرد باید فوراً به پزشک مراجعه کند.

کم شنوایی مادرزادی و اکتسابی
این دسته‌بندی بر اساس زمان شروع کم شنوایی است :
کم شنوایی مادرزادی (Congenital) :  فرد از بدو تولد با این مشکل به دنیا می‌آید. علت آن می‌تواند ژنتیکی یا مشکلات دوران بارداری (مانند عفونت‌ها) باشد.
کم شنوایی اکتسابی (Acquired) : این نوع کم شنوایی بعد از تولد و در هر سنی ممکن است رخ دهد و دلایل آن می‌تواند مواردی مانند عفونت، آسیب به گوش، بیماری یا مواجهه با صداهای بلند باشد.

کم شنوایی یک‌طرفه و دوطرفه
این دسته‌بندی بر اساس تعداد گوش‌هایی است که آسیب دیده‌اند :
یک‌طرفه (Unilateral) :  تنها یک گوش دچار کم شنوایی شده است.
دوطرفه (Bilateral) :  هر دو گوش دچار کم شنوایی شده‌اند.