آناتومی گوش انسان به سه بخش اصلی تقسیم می‌شود:
۱. گوش خارجی (Outer Ear)
این بخش شامل دو قسمت اصلی است که وظیفه جمع‌آوری و هدایت امواج صوتی را بر عهده دارند:
لاله گوش (Pinna) : قسمت بیرونی و غضروفی گوش که امواج صوتی را از محیط جمع‌آوری کرده و به داخل هدایت می‌کند.
مجرای گوش (EarCanal) : یک کانال لوله‌ای‌شکل که صدا را از لاله گوش به سمت پرده صماخ منتقل می‌کند. در این مجرا، غددی وجود دارند که جرم گوش (موم) را برای محافظت از گوش ترشح می‌کنند.
۲. گوش میانی (Middle Ear)
این بخش یک حفره کوچک و پر از هواست که پشت پرده گوش قرار دارد. وظیفه اصلی آن تقویت و انتقال ارتعاشات صوتی به گوش داخلی است :
پرده صماخ (Tympanic Membrane) : یک غشای نازک که گوش خارجی را از گوش میانی جدا می‌کند. با برخورد امواج صوتی، این پرده شروع به ارتعاش می‌کند.
استخوانچه‌های گوش (Ossicles) : سه استخوان بسیار کوچک و متصل به هم به نام‌های چکشی (Malleus)، سندانی (Incus) و رکابی (Stapes). این استخوانچه‌ها ارتعاشات پرده صماخ را تقویت کرده و به گوش داخلی منتقل می‌کنند.
شیپور استاش (Eustachian Tube) : کانالی که گوش میانی را به پشت بینی و گلو متصل می‌کند و به حفظ تعادل فشار هوا در دو طرف پرده صماخ کمک می‌کند.
۳. گوش داخلی (Inner Ear)
این پیچیده‌ترین بخش گوش است که مسئول دو عملکرد حیاتی است : شنوایی و تعادل.
حلزون گوش (Cochlea) : یک ساختار مارپیچی و پر از مایع که وظیفه اصلی آن تبدیل ارتعاشات صوتی به سیگنال‌های الکتریکی است. این سیگنال‌ها از طریق عصب شنوایی به مغز ارسال می‌شوند.
مجاری نیم‌دایره‌ای (Semicircular Canals) : سه کانال کوچک پر از مایع که در حفظ تعادل بدن نقش دارند.
عصب شنوایی(Auditory Nerve) : عصبی که سیگنال‌های الکتریکی تولید شده در حلزون را به مغز می‌فرستد تا به عنوان صدا درک شوند .
دیدگاه خود را بنویسید